domenica 24 ottobre 2010

La villagrandese e la lepre

Una picioca de ‘Iddamanna fut coià parìcius annus cun d-unu crabàrgiu de ‘idda sua, ma non ci arrenesciat a tènnere fixus. Fut a sperànthia pèrdhia e betàt sa curpa a una ‘ixina maiàrgia. Tandu, una dii, decidit de andari de una indevinadora ...........

Nessun commento:

Posta un commento